در یک فایل صوتی روایتی نقل شد که دلالت دارد بر اینکه امام حسین علیه السلام از ایرانیان مذمت کرده و آنان را دشمن اهل بیت خوانده است، ابتدا متن روایت و ترجمه آن را اورده و سپس برای رفع شبهه درباره آن توضیح تقدیم میشود»
شیخ عباس قم سفینة البحار ج ۲ ۱۶۴: عن ضریس سمعت أباعبد الله (ع) یقول: «نحن قریش و شیعتنا العرب و عدو.نا العجم».
یعنی: «ما از نژاد قریش هستیم، شیعیان ما عرب و دشمنان ما عجم هستند».
پاسخ:
اولا: روایت سند ندارد و از این جهت اعتبار ندارد و جعلی است.
ثانیا: شیخ عباس [با فرض صحت سند روایت] روایت را توجیه میکند به اینکه مقصود این است که عرب ممدوح از شیعیان ما و عجم مذموم دشمنان ما هستند.
ثالثا: روایت از امام صادق علیه السلام است، نه از امام حسین ع، گرچه از این جهت فرق نمی کند، ولی بر جهل مترجم کلیپ صوتی دلالت دارد که فکر میکرد مقصود از ابو عبد الله حسین ع است.
رابعا: در روایت لفظ عجم ذکر شد و عجم غیر عرب را گویند و به ایراتیان اختصاص ندارد، شاید مقصود امام ع برخی از غیر عرب (غیر ایرانیان) بودند که اسلام نیاورده و از دشمنان اهل بیت بودند.
خامسا: در روایت گفته نشد «عجم دشمن ما هستند»، بلکه شیعه را عرب و دشمنان را عجم خوانده است و کلمه عرب و عجم در لغت معنای خاص دارند، عرب به معنای فصیح [ابن سیده، المحکم و المحیط الاعظم ج ۲: ۱۲۷] و عجم در مقابل عرب و به معنای غیر فصیح است. [فراهیدی، العین ج ۱: ۲۳۷] و مقصود این میشود که دوستان اهل بیت در سخن و استدلال لکنت ندارند و با دلیل و برهان سخن میگویند، ولی دشمنان اهل بیت فاقد استدلال صحیح بوده و گنگ و بی منطق سخن میگویند.
سادسا: نظیر اینگونه تعبیر در صحیفه سجادیه در مورد بعضی از اقوام مانند قوم دیلم و زنج نیز وجود دارد که امام سجاد ع انان را نفرین کرده بود، ولی این گونه روایات (بر فرض صحیح بودن) ناظر به زمان خاص خود ان امام است که در آن زمان چنین بودند، یعنی آن قبایل از مشرکان بودند، نه اینکه مقصود نفرین مطلق باشد که نسل آینده آنان را شامل شود.
سابعا: واقعیت تاریخی ایرانیان زمان امام صادق خلاف ظاهر روایت را دلالت دارند، یعنی در آن زمان ایرانیان از دوستداران امامان معصوم بودند.
