فصل اول: بررسی آیات قرآن
مهمترین و اطمینان آورترین مدرک براى استنباط احکام در اسلام، قرآن کریم است، به گونه اى که اگر حکم یک مسأله اى از صراحت قرآن و یا ظهور آن استفاده گردد، به دلیلهاى دیگر استنباط احکام، نیازى نخواهد بود؛ از این روى، براى یافتن حکم هر مسأله اى، نخست باید به قرآن روى آورد، اگر حکم آن از قرآن استفاده نشد، به دلیلهاى دیگر،همچون سنت، عقل و اجماع، تمسک جست.
در مسأله «مسافر»، به طور کلى دو آیه را مطرح کرده اند که در این نوشتار، برابر با معیارهاى استنباط احکام، نخست به بررسى این دو آیه مىپردازیم تا آن مقدار را که از آن دو استفاده مىشود،در یابیم.
۱.« وَ إِذا ضَرَبْتُمْ فِي الْأَرْضِ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُناحٌ أَنْ تَقْصُرُوا مِنَ الصَّلاةِ إِنْ خِفْتُمْ أَنْ يَفْتِنَكُمُ الَّذينَ كَفَرُوا إِنَّ الْكافِرينَ كانُوا لَكُمْ عَدُوًّا مُبيناً».[۱]
یعنی: «و هنگامى که در زمین راه مىپویید، پس بر شما گناهى نیست که نماز را کوتاه کنید، اگر بیم دارید که کافران براى شما فتنه انگیزند.
در این آیه شریفه، هفت موضوع وجود دارد که یکایک آنها، باید به گونهاى مستقل مورد دقت نظر کامل قرار بگیرد:
[۱] . النساء:۱۰۱.
…… جهت دانلود متن کامل مقاله بر روی لینک زیر کلیک نمایید.
