سؤال:
اقا سلام. برای اینکه خودشان هم نمی دانند دنبال چه چیزی هستند و چگونه. اگر رویت هلال ماه بارچشم غیر مسلح را ملاک بدانیم مگر در عهد قدیم با این ابزار که بدرد بنایی می خورد ماه را رصد می کردند. بیشتر بنظر می رسد قرار است مضحکه خاص و عام شویم با این وسایل بنایی.
پاسخ:
سلام
جناب دکتر….
صبح زیبای فروردینتان بخیر
اولا در اینکه با چشم مسلح اثبات دیدن ماه نمیشود مورد اختلاف بین فقها است و بسیاری فتوایشان بر جواز است.
ثانیا بحث اصلی اعمال عبادی است که ایا ملاک آن بعد از دیدن ماه با چشم عادی است و یا با علم نجوم هم میشود؟ مانند اینکه لکه خونی بر لباست بیفتد که اگر شسته شود گاهی رنگ ان باقی می‌ماند در اینجا فقها میگویند آن رنگ از نظر عرف مردم دیگه خون شمرده نمیشود بلکه رنگ خون است و نجس نیست
خود فقها در این مساله میدانند که همان رنگ ذرات خون است ولی با این حال ملاک نجاست شرعی را رنگ نمی‌دانند و بعد از شستن میگویند لباس پاک میشود
جناب دکتر… اگر این نگاه فقهی عرفی را توجه بفرمایی هرگز نمی‌فرمایی مضحکه حاص و عام است.
پس بحث در مورد عباداتی است که بر دیدن ماه بار میشود که ان فقهایی که علم نجوم و چشم مسلح را کافی نمی‌دانند میگویند ملاک دیدن با چشم عادی است و اگر با چشم عادی ماه دیده نشد روزه واجب نمیشود و در آخر ماه رمضان روزه روز بعد حرام نمیشود و اگر ماه دیده شد ا.ل ماه ثابت میشود و اگر اول ماه رمضان باشد روزه واجب و اگر اول ماه شوال باشد روزه حرام میشود
و در همان حال همان فقها میدانند که ماه در واقع ممکن است در جای خود در اسمان وجود داشته باشد ولی موضوع فتوای انان ظرف اثبات وجوب یک عبادت به نام روزه است.
با این حال فتوا اختلافی است.
