«اللَّهُمَّ قَرِّبْنِي فِيه إِلَى مَرْضَاتِكَ وجَنِّبْنِي فِيه مِنْ سَخَطِكَ ونَقِمَاتِكَ ووَفِّقْنِي فِيه لِقِرَاءَةِ آيَاتِكَ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ».
ترجمه: «خدایا در این ماه مرا به آنچه رضای تو در آن است نزدیک گردان، و مرا از آنچه که موجب خشم و غضب و انتقامت باشد دور گردان، و به من توفیق قرائت آیاتت را عنایت فرما ای مهربانترین مهربانان».
پیام اول: رضایت خدا
در قرآن کریم در باره ارزش رضایت خدا آمده است: «أَ فَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوانَ اللَّهِ كَمَنْ باءَ بِسَخَطٍ مِنَ اللَّهِ وَ مَأْواهُ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصير». (آل عمران، ۱۶۲).
«آيا آن كس كه به راه خشنودى خدا مىرود، همانند كسى است كه خشم او را فراهم مىکند و مكان او جهنم، آن سرانجام بد است؟».
و نیز در قرآن کریم فرمود: .«إِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ * جَزاؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدينَ فيها أَبَداً رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ ذلِكَ لِمَنْ خَشِيَ رَبَّهُ». (سوره البینه، ۷ – ۸).
«كسانى كه ايمان آوردهاند و كارهاى شايسته مىكنند بهترين آفريدگانند * پاداششان نزد پروردگارشان بهشتهايى است جاويد كه در آن نهرها جارى است. تا ابد در آنجايند. خدا از آنها خشنود است و آنها از خدا خشنودند. و اين ویژه كسى است كه از پروردگارش بترسد».
نزدیک شدن به خشنودی خدا و دور شدن از خشم، غضب و انتقام او راهش پیروی از او و اطاعت از پیامبر صلی الله علیه و آله و امامان معصوم علیهم السلام در همه امور است و انسان باید در عبادت خدا و اطاعت از او تلاش کند تا او را از خود خشنود نموده و از خشم او دور گرداند، و از آنجا که یک بنده در پیشگاه خدا نمیتواند آنگونه که باید او را بندگی کند، از اینرو به دعا به درگاه او نیاز داریم تا در روز رستاخیز معیار سعادت و ورودمان به بهشت جاوید را اعمال ناچیز و نا قابلمان قرار ندهد، بلکه ما را از فضل و رحمت خود بهره برساند.
پیام دوم: قرائت قرآن
هر چند قرآن کریم کتاب اعتقاد، معرفت و عمل است، ولی آن را قرآن خوانده اند، یعنی کتابی که به حق خواندنی و شایسته خواندن است، خداوند خود فرمود: «فَاقْرَؤُا ما تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ». (المزمل: ۲۰).
«پس هر چه [برای شما] ميسّر شود از قرآن بخوانيد».
و ماه رمضان ماه نزول قرآن و ماه قرائت ویژه آن است، خداوند فرمود: .«شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَيِّناتٍ مِنَ الْهُدى وَ الْفُرْقان» (البقره، ۱۸۵).
«ماه رمضان، كه در آن براى راهنمايى مردم و بيان راه روشن هدايت و جدا ساختن حق از باطل، قرآن نازل شده است».
علی ۷در باره قرآن فرمود: «وتَعَلَّمُوا الْقُرْآنَ فَإِنَّه أَحْسَنُ الْحَدِيثِ – وتَفَقَّهُوا فِيه فَإِنَّه رَبِيعُ الْقُلُوبِ – واسْتَشْفُوا بِنُورِه فَإِنَّه شِفَاءُ الصُّدُورِ – وأَحْسِنُوا تِلَاوَتَه فَإِنَّه أَنْفَعُ الْقَصَصِ». (نهج البلاغه، صبحی، خ ۱۱۰، ص ۲۱۱).
«و قُرآنَ را یاد بگیرید، زیرا بهترین سخن است، و در آن تفَقَّه و تفکر کنید، زیرا آن بهار دلها است، و به نور آن درخواست شفا کنید، زیرا آن شفای سینه ها است، و آن را خوب تلاوت کنید، زیرا آن سودمندترین قصه ها است».
در خبر صحیح از أبو جعفر امام باقر علیه السلام آمده است: «من قرأ القرآن قائما في صلاته كتب الله له بكل حرف مائة حسنة ، ومن قرأ في صلاته جالسا كتب الله له بكل حرف خمسين حسنة ، ومن قرأ في غير صلاته كتب الله له بكل حرف عشر حسنات. (محمد تقی مجلسی، روضة المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه، ج ۱۲، ص ۱۲۹).
«کسی که قرآن را در نمازش ایستاده بخواند خداوند در برابر هر حرف صد حسنه برای او مینویسد، و کسی که قرآن را در نمازش در حال نشسته بخواند خداوند در برابر هر حرف پنجاه حسنه مینویسد، و کسی که آن را در غير نمازش بخواند خداوند در برابر هر حرف برای او ده حسنه مینویسد».
و سرانجام خدا را با وصف «ارحم الراحمین» میخوانیم، مرحوم شیخ طبرسی در تفسیر آیه .«فالله خیر حافظا و هو أرحم الراحمین». (سوره یوسف، ۶۲).«خداوند بهترین نگهدارنده و او ارحم الراحمین است» نوشته است: «در خبر آمده است: [پس از گفتن این جمله از سوی حضرت یعقوب علیه السلام] در خبر آمده است که خداوند به او فرمود: «سوگند به عزتم پس از اینکه بر من توکل کردی حتما هر دو [یوسف و بنیامین] را به تو بر میگردانم».(مجمع البیان، ج ۵، ص ۳۷۸).
